«وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لا تُحْصُوها»

اگر نعمت‌های خدا را بشمارید نمی‌توانید آن‌ها را به پایان رسانید.

آن قدر «عدد» یاد نگرفته ام که مهربانی‌هایت را بشمارم. خیلی ممنون برای «خورشید» که مثل مادری مهربان به همه ی ما نور ‌می‌بخشد؛ خیلی ممنون که به ادیسون یاد دادی برق را اختراع کند تا شب‌های ما هم مثل روزهای مان روشن باشد؛ خیلی ممنون برای سفره ی بزرگِ زمین که مورچه‌ها را هم کنارِ آن جا دادی؛ خیلی ممنون برای گل محمدی که از تماشایش سیر نمی شوم؛ خیلی ممنون برای درختِ محبتی که در دل‌های ما کاشتی؛ خیلی ممنون برای رازهایی که به تو گفتم و آن‌ها را پیشِ خودت نگه داشتی؛ خیلی ممنون که افتادم و بلندم کردی؛ خیلی ممنون که سرم را به سنگ زدی و بیدارم کردی؛ خیلی ممنون برای گلبول‌های سفید خونم که از من مواظبت ‌می‌کنند؛ آن قدر «عدد» یاد نگرفته ام که مهربانی‌هایت را بشمارم.

خیلی ممنون برای«نور، صدا، پنجره، هوا...» خیلی ممنون خدا!

 نویسنده: اکرم کشایی
تصویرساز: محمدصادق کرایی

پی نوشت:
1.سوره مبارکه نحل – آیه (18)